วันจันทร์ที่ 1 เมษายน พ.ศ. 2556

โลกที่ความจริงกึ่งความฝัน 3 IRON

                                                                3 IRON  (Binjip)
                                    


                                 
"โลกที่ความจริงกึ่งความฝัน"
                         
(South korea,2004, Kim ki duk )



บทวิจารณ์ และ วิเคราะห์

บางครั้งเราก็ไม่แน่ใจว่าตอนนี้เราอยู่ในโลกของความฝัน หรือ ความจริง  เป็นประโยคสุดท้ายของหนังเรื่องนี้  ถ้าผมไม่ได้ดูหนังเรื่องนี้คงจะเสียใจไปอีก 10 ชาติ หนังดีจริงๆครับ ยืนยันว่าดีมากถึงมากที่สุด พล๊อตเรื่องก็เกี่ยวกับชู้รัก  ดูหน้าปกคิดว่าจะเป็นหนังรักสามเศร้าโบราณๆ แต่หารู้ไม่ หนังเรื่องนี้บทช้าๆ แทบไม่มีการสนทนากันเลย โดยเฉพาะพระเอกไม่พูดซักคำเดียว แต่ใช่สีหน้า อารมณ์แววตา ถ่ายทอดความรู้สึกออกมาแทนได้ออกมาอย่างงดงาม  หนังเรื่องนี้ซ่อนความละเมียดละไม สวยงามไว้มาก ผู้กำกับดึงผู้ชมให้เข้าไปอยู่ในโลกของความฝัน อย่างช้าๆ  พระเอกเป็นตัวแทนความรักที่อยู่บนโลกของความฝันที่สวยงาม เป็นเหมือนเงาของความฝัน  เงาที่คอยซ่อนตัวไม่ให้คนอื่นเห็น เงาที่คอยปกป้องเธอออยู่ตลอดเวลา เงาที่สวยงาม พระเอกเป็นคนเร่ร่อน ไม่ที่ที่อยู่เป็นหลักแหล่ง พเนจร มีอาชีพติดใบปลิวตามบ้านต่างๆ และชอบงัดแงะเข้าไปในบ้านห้องต่างๆของคนมากมาย แต่เขาไม่ได้ไปขโมยของซักชิ้น ไปซ่อมสิ่งของภายในบ้าน จัดการทุกอย่างให้ดีขึ้น แล้วทุกครั้งต้องถ่ายรูปคู่กับภาพถ่ายในบ้าน แล้วก็ออกจากบ้านหลังนั้นไป  แล้ววันหนึ่งไปเจอนางเอกในบ้านหลังหนึ่ง นางเอกอยู่ในสภาพซึมเศร้า ใบหน้าถูกสามีซ้อม ทำร้ายร่างกาย สามีของเธอเปรียบเหมือนกับโลกความจริงที่แสนจะโหดร้าย ที่นางเอกต้องเผชิญอยู่ทุกวัน เธออยากหลับอยู่ในความฝัน พระเอกดึงเธอเข้าไปสู่โลกของความฝัน โดยการพาเธอหนีออกจากบ้านหลังนั้น ไปอยู่ด้วยกัน แต่ก็อาศัยไปอยู่ตามบ้านเรื่อยๆ จนกระทั่งไปบ้านหลังหนึ่งมีชายชรากำลังนอนจมกองเลือด เขาทั้งคู่ตัดสินใจมัดซบแล้วเอาไปฝัง ที่หลุม กระทั่งลูกของเขามาถึงบ้าน สามีภรรยาจึงแจ้งตำรวจจับ เขาทั้งสอง ตำรวจมาทราบข้อมูลจากกล้องถ่ายภาพของเขา ว่าเขาเร่ร่อน ไปตามบ้านๆต่างๆ แล้วยังมีลิสต์รายชื่อบุคคลสูญหาย นางเอกคือหนึ่งในนั้น พระเอกจึงโดนตำรวจตั้งข้อหาคดีลักพาตัวเธอ จากนั้นสามีเธอก็มาตามกลับบ้าน  เหมือนว่าเธอตื่นจากฝันที่สวยงาม กำลังจะพบเจอความจริงที่เลวร้าย  ระหว่างนั้นพระเอกติดคุกพยายามหาทางออก จนถึงวันปล่อยตัว ในตอนหลังเงาที่ถูกขัง ตอนนี้ได้ปล่อยไปอิสระแล้ว เขามาที่บ้านนางเอกในฉากที่สุดท้าย เขากำลังจะดึงนางเอกเข้าไปสู่ความฝันที่สวยงามอีกรอบ 


บางครั้งมันก็ยากที่จะบอกว่าคนเราอยู่ในโลกของความฝัน หรือ ความจริง  ความฝันที่เสมือนจริงหรือ ความจริงที่บางครั้งเสมือนฝัน ถ้าเปรียบกับพระเอกเป็นความฝันเขาคือความฝันที่สวยงาม สามีเธอถ้าเปรียบกับความฝันเขาเหมือนฝันร้าย ถ้าเปรียบพระเอกคือความจริงก็เป็นความจริงที่แสนจะงดงาม สามีเธอเป็นความจริงที่แสนจะโหดร้าย


ฉากที่ประทับใจที่สุดคงเป็นฉากตอนที่นางเอกกำลังมองไปที่กระจกแล้วเจอพระเอก เธอจับหน้าเขาไว้ แล้วสามีเธอก็เปิดประตูออกมา แล้วเขาก็หายลับไปคล้ายกับเงาล่องหน  หันมาอีกครั้งมีแค่สามีกับเธอ นางเอกบอกรักพระเอกแต่สามีเข้าใจว่าเธอบอกรักเขา เขาถึงกับงงแต่ก็กอดนางเอกไว้ จากนั้นเธอก็ยื่นมาให้พระเอกในขณะที่กำลังกอดกับสามีเธอ แล้วพระเอกก็จูบปากนางเอก ซึ่งฉากนั้นทำเอาผมทึ่งไปเลย มันสุดยอดและสวยงามมากครับ คงเป็นหนังที่เงียบ ง่าย แต่สวยงดงามจับจิตจริงๆ และเป็นหนังเกาหลีอีกเรื่องที่ดีสุดในรอบปีก็ว่าได้

คะแนน  A

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น