Memories of matsuko
"น้ำตานางฟ้า "
(Japan,2006, Tezsuya)
บทวิจารณ์ และ วิเคราะห์
บทความนี้เปิดเผยเนื้อหาส่วนสำคัญทั้งหมด ใครไม่ได้ดูโปรดข้ามไป
น้อยครั้งที่จะมีภาพยนตร์ที่ผมมองว่าสมบูรณ์แบบ ภาพ เรื่องราว เพลง ทุกอย่างมันลงตัวในองค์ประกอบทั้งหมด หนึ่งในนั้น ต้องมีชื่อของ memories of matsuko อย่างแน่นอน
ถ้าเปรียบชีวิตเป็นดั่งเทพนิยาย ชีวิตของ
มัสซึโกะคงเป็นเทพนิยายที่โหดร้ายที่สุดตั้งแต่ผมเจอมา
ตลอดชีวิตของเธอได้พบเจอแต่
ขวากหนาม อุปสรรค มรสมสุมชีวิต
เรื่องราวเลวร้ายต่างๆที่คอยกลั่นแกล้งโชคชะตาชีวิตเธออยู่ตลอด
เรียกว่าชีวิตเธอไม่เคยพบเจอความสุข มีเพียงสิ่งเดียวที่สวรรค์บันดาลให้เธอ
คือ เสียงร้องเพลงที่ไพเราะมหัศจรรย์ที่พอจะทำให้ชีวิตของเธอดูมีค่าขึ้นมาบ้าง
หนังเล่าเรื่องราวบันทึกชีวิต
ผู้หญิงคนหนึ่งตั้งแต่เธอยังเด็ก ตอนที่เธอยังมีชีวิตอยู่ จนกระทั่งตายไปในที่สุด
เธอเคยเป็นครูสอนร้องเพลงที่โรงเรียนแห่งหนึ่ง
แต่ก็ต้องโดนไล่ออก ข้อหาออกรับแทนลูกศิษย์ของเธอที่ขโมยเงินร้านค้า จากนั้นก็โดนตัดขาดจากครอบครัว พ่อของเธอเส้นเลือดสมองแตกตาย
ด้านชีวิตรักของเธอก็ไม่ต่างกันโดนผู้ชายบอกเลิกทิ้งนับไม่ถ้วน แถมยังเป็นฆาตกร
โดนจับเข้าคุก ท้ายสุดก็เป็นหญิงอ้วนโทรมคล้ายคนบ้า
โดนเด็กๆในสนามเด็กเล่นตีตายไปในที่สุด Memories of matsuko สามารถทำให้คนดูร้องไห้และหัวเราะได้ไปพร้อมๆกัน
จะว่าไปแล้ว มันถือเป็นหนังดราม่าที่แสนจะโศกเศร้าแต่ก็แอบเคล้าอารมณ์สดใสในหลายๆฉาก
ที่หนังทำออกมาในรูปแบบคล้ายๆ musical drama film ผสมกับการเล่าเรื่องราว
เราจะเห็นได้ว่าหนังจะมีฉาก ที่ คุณป้า มัสซึโกะร้องเพลง สลับกันไป
ถือว่าทำได้น่าสนใจมาก
สิ่งหนึ่งที่ทำให้คนดูหัวเราะได้ก็คือ
หน้าตาปากจู๋ของป้ามัสซึโกะที่ทำออกมาได้ทะเล้นตลกดีจริงๆ
ผมถือว่าทำให้ตัวละครในเรื่องดูโดดเด่นขึ้นมาทันที เป็นเหมือน กิมมิจ เลยก็ว่าได้
อีกทั้งยังช่วยผ่อนคลายอารมณ์คนดูให้หายตึงเครียดกับเรื่องราวของหนังอีกด้วย
จุดเด่นของหนังเรื่องนี้ผมมองไปที่ตัวละครหลักที่ดำเนินเรื่องราวตั้งแต่ต้นจบจบได้อย่างดีเยี่ยม
แสดงออกมาได้โศกเศร้าจริงๆ ขณะเดียวกัน ฉากการร้องเพลงของเธอ
รวมไปถึงมุมกล้องฉากต่างๆของหนังเรื่องนี้ที่ทำออกมาได้มีมีสีสันฉูดฉาด
สวยงามจริงๆ ซึ่งค้อนข้างขัดแย้งกับเรื่องราวของหนังที่แสนจะหดหู่ โศกเศร้า อาลัย แต่ Memories of matsuko เลือกที่จะให้หนังออกมามีสีสันที่ฉูดฉาดสดใสแบบนี้
ถือว่าทำได้ดีเอามากๆ
หลายคนตั้งคำถามกับหนังเรื่องนี้ว่า
ชีวิตคนเรามันจะเจอแต่เรื่องเลวร้ายแบบนี้ตลอดเหรอ ดูเหมือนไม่น่าจะเป็นไปได้
บางครั้งมันก็ไม่แน่ชีวิตคนบางคนอาจถูกสร้างมาเป็นเพียงผู้ให้แต่กับไม่ได้รับอะไรเลยก็ได้
ชีวิตดั่งพระเจ้า
ที่หลานโช ของเธอบอก ถึงป้าจะดูภายนอกไร้ค่า เป็นอีอ้วนผมรุงรัง
แต่ป้าก็คือพระเจ้าในใจของผม
ผมชอบประโยคนี้มาก
ชีวิตที่คอยเสียสละความสุขทุกอย่างเพื่อคนอื่น คุณป้า มัสซึโกะก็ไม่ต่างจากนั้น
ตลอดชีวิตเธอไม่เคยทำความชั่วไม่เคยไปเบียดเบียนใคร
เพียงแต่สววรค์ขีดเส้นทางชีวิตให้เธอเป็นแบบนี้เท่านั้น
ตอนจบของหนังถือว่าทำออกมาได้น่าสนใจทีเดียว
ในฉากที่วิญญาณของคุณป้าขึ้นบันไดไปสู่สววรค์เพื่อไปหาน้องสาวของเธอ
แล้วบทเพลงก็ขับกล่อม
จะว่าไปแล้ว Memories of matsuko เป็นหนังดราม่าที่ดีที่สุดในใจผมก็ว่าได้
คะแนน A+
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น