Finding Calico
" สวัสดีคนแปลกหน้า"
(Japan,2015,Yoshihiro Fukagawa )
(Japan,2015,Yoshihiro Fukagawa )
บทวิจารณ์ และ วิเคาระห์
หนังเรื่องนี้เหมือนการมองเห็น สอง species ของสิ่งมีชีวิตระหว่างมนุษย์กับแมว ที่ทำเหมือน stranger ของกันและกัน แมวในหนังไม่ได้ผูกพันธ์คลุกคลีกับมนุษย์ ไม่ได้เป็นเจ้าชีวิตกันและกัน แมวในหนังทำหน้าที่ เพียงแค่ คนแปลกหน้าที่แวะผ่านมาทักทาย แล้วก็ผ่านไป สุดท้าย แมวคือคนแปลกหน้าที่ไม่ได้กลับมาหา คนแปลกหน้าอย่างมนุษย์ในเรื่องอีกเลย
แมวเหมือนเศษเสี้ยวของทรงจำของคุณปู่ที่เคยขาดหาย สุดท้ายคุณปู่ ทำการปะติดต่อความทรงจำในส่วนลึก พยายามไขว้คว้าหยิบเอาชิ้นส่วนที่กำลังจะกระเด็นกระดอนและจางหายเหล่านั้นให้กลับมาอีกครั้ง แน่นอนในหนังตอนแรกคุณปู่ต้องการที่จะลบล้างความทรงจำที่เคยมีระหว่างแมวกับคุณยาย (ภรรยาปู่ที่ตายไป)
สุดท้ายเท่ากับคุณปู่ไม่สามารถที่จะหลงลืมเรื่องในวันเก่าๆได้ พอนึกได้อีกทีก็สายไปแล้ว
สุดท้ายเท่ากับคุณปู่ไม่สามารถที่จะหลงลืมเรื่องในวันเก่าๆได้ พอนึกได้อีกทีก็สายไปแล้ว
เราชอบที่หนังนั้นไม่ได้บูชา ความผุกพันธ์ระหว่างสัตว์กับคนมาก พูดง่ายๆแทบจะไม่มีเลย ดูแล้วรู้สึกถึงการให้คนเราได้ใตร่ตรองคุณค่าของชีวิตมากกว่า ชีวิตแมว ชีวิตคน บางสิ่งที่เคยเกิดขึ้นแล้วก็หายไป การเว้าแหว่งของโมงยามต่างๆ สัมพันธภาพที่ดูเหมือนไม่ปะติดปะต่อของผู้คน ตัวละครในเรื่องยังเหมือนคนแปลกหน้าซึ่งกันและกัน มาทำอะไรร่วมกันในช่วงเวลาหนึ่งสั้นๆ พอจบก็ต่างคนต่างไป พูดให้เข้าใจคือ หนังเรื่องนี้มันไม่ได้มีความชัดเจนในเรื่องของเวลาการอยู่ร่วมกันของตัวละครนัก มันไม่ได้ผูกพันธ์เหมือน always sunset มันสังคมแบบฉาบฉวยจริงๆ เรารู้สึกแบบนั้นเลย ดูแล้วมันก็ใจหาย ซึ่งผมมาคิดว่าหนังเรื่องนี้มันช่างเหงาจังเลยมนุษย์เรายิ่งตอนไม่มีใคร
คะแนน B+
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น