วันอาทิตย์ที่ 15 พฤษภาคม พ.ศ. 2559

" พื้นที่เล็กๆให้ฉันยังเป็นเด็กอยู่ได้ไหม " The Little prince

The Little prince




" พื้นที่เล็กๆให้ฉันยังเป็นเด็กอยู่ได้ไหม " 

(France ,2015,Mark Osborne)


บทวิจารณ์ และ วิเคาระห์

ความงดงามของชีวิตคนเราคือการได้อยู่ในช่วงวัยเด็ก วัยแห่งจินตนการ วัยที่วาดฝันต่างๆนาๆ ได้อยู่กับของเล่น ตุ๊กตุ่น ตุ๊กตา หนังสือนิทาน เป็นโลกที่บ่มเพาะเราให้โตขึ้นมาอย่างเป็นผู้ใหญ่สมบูรณ์ โตได้แต่ต้องอย่าลืมความเป็นเด็ก การเป็นเด็กในร่างผู้ใหญ่ไม่ใช่เรื่องเสียหาย มันเป็นการ remind มนุษย์อย่างเราว่า เราเติบโตขึ้นมาในช่วงนั้นด้วยอะไร มันเป็นสิ่งที่น่าจดจำ
ก่อนอืนมีหลายๆอย่างที่อยากพูดถึง ออกตัวก่อนว่าอาจเขียนได้ไม่ละเอียดนัก ผมยอมรับว่าไม่ได้อ่านฉบับหนังสืออย่างจริงจัง แค่รู้ผ่านๆ ไม่ได้ลึกซึ้งเลย มาอินก็ตอนดูหนังเลยครับ
ซึ่งผมเชื่อถ้าใครเคยอ่านหนังสือคงจะอินและได้เปรียบกว่าผมหลายเท่า เชื่อว่ามีเยอะมาก แต่ขนาดผมไ่ม่ได้อ่านมาดูนี้ยังอินไปพอสมควร พูดถึงแก่นที่หนังพูดและกัน หนังพูดถึงการเติบโตแห่งช่วงวัยแล้ว เปรียบมุมองโลกของผู้ใหญ่กับเด็กแล้ว หนังยังพูดถึงความสัมพันธ์ของมนุษย์เราได้อย่างลึกซึ้ง เราว่าการที่เราจะได้เป็น special one ของ someone มันไม่ใช่หากันง่ายๆ บางคนต้องใช่เวลาค่อนครึ่งชีวิตกว่าคุณจะเจอมัน คนรัก มิตรภาพที่แท้จริง อย่างที่หมาป่าบอกกับเจ้าชาย ต่างคนต่างก็มีมากมายเหมือนกัน คุณไม่มีผม ผมไม่มีคุณก็ไม่แปลก แต่ถ้าอยากเป็นของกันและกัน คุณต้องใช้เวลาเรียนรู้ โห ประโยคนี้เราชอบมาก เออจริงนะ

ชอบที่หนังสร้างตัวละครเด็กสาวขึ้นมาเพื่อให้ขนานกับ เจ้าชายน้อย ผ่านมุมองการเรียนรู้วัย มิตรภาพ ความรัก ไปพร้อมๆกัน ดูแล้วมันเหมือน ความเหงาของเด็กสองคนที่ถูกแยกออกคนละดาว รู้สึกแบบนั้นจริงๆ
ยังชอบในเรื่องของการติดความเป็นเด็กของคนเรา ผู้ใหญ่บางคนต่อให้แก่ขนาดไหนถ้าเค้าเคยมีช่วงเวลาความสุขในวัยเด็กอย่างล้นเหลือ ไม่แปลกที่เขาอยากที่จะอยู่ในวัยนั้นตลอดไป ไม่เคยได้ยินเหรอครับ คนแก่หัวใจเด็ก เราดูแล้วยังมองไปที่สถาบันครอบครัว การเลี้ยงดูลูก การมีเวลาให้ ลูก กับ งาน จะเลือกอะไร ยิ่งเด็กวัยนี้ 11-12 ต้องการ someone มากที่จะอยู่เป็นเพื่อน เข้าใจในวัยเขา อยู่แล้วไม่ใช่การยัดเยียดความเป็นผู้ใหญ่นะ การบีบบัคับ เร่งรัดต่างๆ ที่ไม่ได้ปล่อยให้เป้นตามธรรมชาติ โตมาเขาก็ไม่มีความสุขหรอก No perfect if you forget childhood ยิ่งวัยเด็กด้วยแล้ว เกลียดสุดคือการที่ต้องอยู่คนเดียว เขาจะหาสิ่งอื่นมาทดแทนเลย แล้วยิ่งไปขัดขวางเท่ากับ คุณได้พังโลกของเขาไปเลย ซึ่งเราไม่ยากเห็น การที่ผู้ใหญ่พรัดพรากสิ่งเหล่านี้ไปจากเขา
งานภาพความที่เป็น อนิเมชั่น ผสมความเป็น stop motion นั้นทำให้หนังดูมีเสน่ห์มีมิติมากขึ้นเรียกว่า ถ้าเอาด้านภาพผมชอบมากกว่า inside out นะ ดูสวยงามกว่า แต่ถ้าองค์ประกอบ plotเรื่องความแปลกใหม่ ยังเทให้ inside out มากกว่านิดนึง

คะแนน  A

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น