" เมื่อประวัติศาตร์ของอดีตถูกปัจุบันกดทับ สิ่งที่เหลืออยู่คือความลางเลือน" Snap

Snap

(Thailand,2015, คงเดช จาตุรันรัศมี )

" เมื่อประวัติศาตร์ของอดีตถูกปัจุบันกดทับ สิ่งที่เหลืออยู่คือความลางเลือน" 

บทวิจารณ์และวิเคราะห์ 

หนัง nostalgia สุดขีด ทำให้เราคิดถึงโมงยามตอนเราเรียนพวก ม ปลาย จัง สิ่งต่างๆในหนังมันพาเรากลับไปบรรยากาศแบบนั้นจริงๆ โต๊ะเรียนเขียนด้วย liquid โรงยิมที่มีเสียงเด็กเล่นกีฬา ร้านจักยานเก่าๆ ร้านถ่ายรูปของคุณเพื่อนพระเอก โหแล้วก็พบว่ามันงดงามมาก ยิ่งเพลงในหนังเป็นเพลงที่ fat radio กำลังบูมๆในช่วงปี 2002-2004 แต่งงาน moor , bakery อยากหลับตา , ยอม p.o.p โห โครตได้ฟิวเลยครับ มาเต็มจริง เหมือนได้นั่งฟังเพลงจากวิทยุเก่าๆแล้วอัดเพลงพวกนั้นใส่เทป cassette จริงๆ ตอนนั้นเป็นอะไรที่มีความสุขมาก รู้สึกว่าการฟังเพลงที่เราชอบแต่ละเพลงโครตมีค่า ต้องรอให้ดีจคนโปรดเราเปิด  เราว่ามันมีเสน่ห์ไม่เหมือนสมัยนี้ที่เพลงนั้นถูก search ผ่าน google, youtube  หาฟังง่ายมาก  เราว่าความเก่ามันดีตรงนี้  

อดีตไม่ใช่ประวัติศาสตร์ของความทรงจำที่สวยงามเสมอไป เมื่อเรานึกถึง อดีตถูกคนเราหลงลืมไปและบางครั้งก็ยังถูกปัจุบันและกาลเวลกดทับ เท่ากับว่าเรื่องราวในอดีตนั้นกำลังจมหายไปเรื่อยๆ จนไม่มีให้จดจำในที่สุด ความเว้าแหว่งของโมงยามต่างๆในอดีตมีมาก จนบางครั้งไม่สามารถประติดปะต่อภาพในวันวานได้ มันดูพร่าเลือนไปหมด

แม้กระทั่งรุปถ่ายของผึ้งและบอยใน aquarium ที่พยายามปะติดปะต่อและเชื่อมโลกของการมีอยู่ในการชดเชยโมงยามที่เคยขาดหายไป ของพวกเขาก็ยังจะโดน delete ไปจากมือถือผึ้งอีกครั้ง

จะว่าไป Snap เป็นการมอง โมงยามของผึ้งและบอยที่ถูก delete ถึงสองครั้ง ครั้งแรกเป็นเหตุการณ์เมื่อ 8 ปี ตอนเขาเรียน ผึ้งต้องย้ายไปกรุงเทพเพราะคำสั่งทางราชการของพ่อเธอ ทำให้เธอต้องย้ายโรงเรียน ไม่มีรูปในหนังสือรุ่นในกลุ่มเพื่อน เป็นการ delete แบบภาพยังไม่หายทีเดียว เหตุการณ์สองคือ ตอนที่บอยได้ reunion กลุ่มเพื่อนและผึ่งอีกครั้ง เพราะต้องมาถ่ายรูป pre wedding ให้เพื่อนในกลุ่มที่จันทบุรี ปัจจุบันผึ้งจะแต่งงาน และรูปที่ถูกถ่ายในมือถือผึ้ง ในฉากที่ทั้งสองไปที่ตู้ปลา นั้นเป็นแค่เศษเสี้ยวโมงยามเล็กๆในหนังของผึ้งและบอย กำลังจะถูกแทนที่ด้วย ภาพวิวาห์ในปุจุบัน
เหมือนกับว่าเหตุการณ์ที่พยายามจะปะติดปะต่อกันอีกครั้งระหว่างผึ้งและบอยนั้นไม่สำเร็จ มันได้ขาดหายไปตั้งแต่เมื่อ 8 ปีที่แล้วเกือบจะสมบูรณ์  เหลือแค่เศษโมงยามบางๆที่ถูกความทรงจำ snap ไว้ แต่เมื่อเวลาผ่านไปอดีตยังถูกปัจุบันกดทับอยู่ดี จนภาพที่เคย snap เอาไว้กำลังจะสูญสลายหายไปในที่สุด 

แค่ได้คิดถึงก็เป็นสุขใจแต่เอากลับมาไม่ได้แน่และผมเชื่อว่า มันจะค่อยลางเลือนไปเรื่อยๆ ตรงนี้มันโดนเรามาก เจ็บลึกๆ   

ปล พี่โทนี่ เล่นได้ดีมาก แกน่าจะรับบทหนังนิ่งๆเหงาๆแบบนี้เรื่อยๆนะ เราว่าสไตล์พี่แกดี อย่าไปเล่นเลย comedy อะ

น้อง อิงค์ ( เหงา เหงา) ก็โอเลยครับ น่ารักผ่าน55

คะแนน A