Last summer
(Thailand,2013,ษรัญญู จิราลักษณ์)
บทวิจารณ์ และ วิเคราะห์
ฤดูร้อนคงเป็นวัดหยุดพักผ่อนที่ดี ของใครหลายคน แต่สำหรับเด็กกลุ่มนี้แล้วคงเป็นฤดูร้อนที่ยากจะจดจำ
บทความนี้สปอย์เนื้อหาพอสมควร
Last summer หรือชื่อภาษาไทยว่า ฤดูร้อน ฉันนั้นอยากตาย หนังเรื่่องแรกของค่ายหนังน้องใหม่ "Talent one" และก็ถือเป็นก้าวแรกที่น่าประทับใจ ในเรื่องรายได้อาจจะไม่เท่าไหร่ แต่หนังผีเรื่องนี้มันก็ชนะใจผมไปพอสมควร ก่อนที่จะดูหนังเรื่องนี้ นั้น ผมก็แอบหวั่นๆว่า หนังจะไม่ดี ไม่สนุก เนื่องจาก เพื่อนๆ น้องๆ ที่ไปดูมาบบอกว่าไม่สนุก ไร้สาระบ้าง หรือบางกระทู้ใน pantip ก็บอก เฉยๆ และก็เอาไปเปรีบยเทียบกับหนังผีเรื่องอื่นๆ ของไทย แต่สำหรับผมแล้วของแบบนี้ต้องลองดูกับตาเราก่อน ถึงจะตัดสินได้ แล้วทันทีที่ได้ดูจบ บอกเลยว่าผมคงมีความคิดเห็นขัดแย้งกับ คนที่บอกว่าหนังไม่ดี ไม่สนุก ผมกลับชอบ และชอบเอามากๆ
หนังเล่าถึงเรื่องราวของ วัยรุ่นกลุ่มหนึ่ง 4 คน ไปเที่ยวทะเลในช่วงฤดูร้อน แล้วมีคนหนึ่งในกลุ่ม จอย สาวสาวที่เป็นดาราดาวรุ่ง โพสใน facebook ของ สิงห์ (เก้า จิรายุ) ว่า " อยากตาย " เบื่อชีวิต จากนั้นทั้งหมดจึงนัดกันไปเที่ยว สิงห์ นั้น เป็นแฟน กับ จอย ส่วนอีกสองคน คือ มีน (ปันปัน) และ เพื่อนของสิงห์อีกคน และแล้วก็มีอุบัติเหตุทำให้ จอย ตาย ด้วยจากเป็นโรคหอบแล้วก็ชัก ทั้งหมดจึงเอาศพของจอยไปทิ้งที่ทะเล แล้วเรื่องราวหลอนๆ ก็ตามมา
สิ่งที่หนังทำได้ดีเอามากๆคงเป็นการลำดับเรื่องราว ที่หนังไม่จำเป็นต้องมีความต่อเนื่องกันแบบ 1 2 3 จบ แต่เล่าเรื่องราวแบบ ค่อยๆ คลี่คลายปมทีละเล็กจนเหมือนเฉลยให้เห็นถึง สาเหตุของเรื่องราวทั้งหมด อาจจะยกเอาเรื่องราวการตายของ ตัวละคร มาก่อน จากนั้นก็ค่อยไปถึงสาเหตุใหญ่ๆ ซึ่งผมคืดว่านี่แหละคือเสน่ห์ของหนังผีในรูปแบบใหม่
จอย ตัวละคร ที่ผมคิดว่า เป็น จุดศนย์กลางของเรื่องราวทั้งหมด
ถ้าสังเกตุดีๆ หนังเรื่องนี้ จะแบ่งออกเป็น 3 part ใหญ่ๆ โดยที่หนังไม่มีความจำเป็นต้องแบ่งให้มา แต่ต้องการให้คนดูแบ่งเหตุการณ์ 3 ช่วงใหญ่ๆ โดยทั้งหมดมันมีความเชื่อมโยงกับ ตัวละคร จอย และ คนอื่นๆในเรื่องราวทั้งหมด ช่วงแรกพูดถึง การไปเที่ยวทะเลของเด็กวัยรุ่น และการตายอันน่าสยดสยองของจอย และการปล่อยทิ้งเรื่องราวโดยให้คนดูอ้าปากค้างว่า " ทำไมจอยถึงหนีออกมา และเบื่อชีวิต อยากตาย" ช่วงที่สอง พูดถึงความสัมพันธ์ของ จอย กับ มีน เพื่อสาวสองคนที่มีความผูกพันธ์กันมากแต่ลึกๆ มีการอิจฉาแอบแฝงอยู่ของ ตัวละคร มีน ที่เดินตาม จอยมาตลอด ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของความเด่นดัง และความสวย ซึ่งผมมองว่าความอิจฉามันเป็น เรื่องธรรมชาติที่ติดตัวมนุษย์ของเรามาซึึ่งก็ไม่น่าแปลกใจอะไร และ ช่วงสุดท้าย ผมมองว่า เป็นสาเหตุใหญ่ของเรื่องราวทั้งหมด หนังได้พูดถึงปัญหาการเลี้ยงดูขงอครอบคัวจอย การเลี้ยงดูแบบคนเป็นแม่กดดันลูกเกินไป และต้องการให้ลูกเป็นที่หนึ่งตลอดไม่ว่าเรื่องใด โดยลึกๆ ไม่คำนึงถึงจิตใจลูก รวมไปถึงการเลี้ยงดูแบบรักลำเอียง แม่ไปสนใจลูกสาว คนเป็นพี่ มากกว่า ลูกชายคนเล็ก อีกคน ทำให้ลูกชายคนเล็ก (ติ่ง) เกิดความน้อยใจ และ อิจฉา จำทำให้ปัญหาทั้งหมดตามมา ถ้าใครดูท้ายๆเรื่องจะเข้าใจเลยว่า ทำไมจอยถึง อยากตาย ทั้ง 3 part มันทีความเกี่ยวข้องกับจอยหมด แฟน เพื่อน ครอบครัว ผมถึงบอกว่า จอยคือ จุดศูนย์กลางของเรื่องราวทั้งหมด
นอกจากความน่ากลัว ความหลอนของหนังผี ที่คนดูจะได้รับแล้ว ผมมองว่า หนังสะท้อนปัญห าครอบครัวการเลี้ยงดูได้อย่างดีเยี่ยม ว่าใครกันแน่ที่ทำให้เรื่องราวทั้งหมดมันเป็นแบบนี้ แม้กระทั่ง ความคึกคะนองของวัยรุ่น วัยที่ผมคิดว่าลองผิดลองถูก ทำไปเพราะไม่ได้ใส่ใจอะไร พอมีปัญหาหรือเรื่องราวร้ายๆตามมา กับทำอะไรไม่ถูก เลยหาทางออกแบบผิดๆ
สิ่งที่จะไม่พูดถึงไม่ได้ของหนังเรื่องนี้นั้น คงเป็นเรื่อง ของฉาก มุมกล้อง แสงต่างๆ ทำออกมาได้สวยงดงามจริงๆ ซึ่งผมก็แปลกใจนิดนึงว่า มันมีหนังผีไทยไม่กี่เรื่องที่ฉาก และมุมกล้องจะถ่ายออกมาได้สวยแบบนี้ ซึ่ง last summer ก็แสดงให้เห็นแล้ว
ความน่ากลัวของหนังเรื่องนี้ อาจจะดู ดร็อบลงไปนิดนึง เนื่องจากผมคิดว่า มันไม่น่ากลัวและตกใจเท่าที่ควร ถ้าหนังทำออกมาได้หลอนและสยองก็ว่านี้คงจะ เพอเฟ็กต์กว่านี้อีก อาจเป็นเพราะว่าความเป็นหนังผีที่ ผู้กำกับคงยัดความdrama ออกมา เยอะมากกว่าจะให้ดูมันเป็นหนังผีจ๋า แต่จะว่าไปนี่คือก้าวแรกของ ค่ายหนังน้องใหม่ และผมก็มองว่า มันคือก้าวแรกที่ไม่ธรรมดา องค์ประกอบโดยรวมถือว่าเป็นหนังผีวัยรุ่นที่น่าดูอีกเรื่อง
คะแนน B+
