April story
(Japan,1998, Shunji iwaii )
" เมื่อรักเริ่มผลิบาน "
บทวิจารณ์ และ วิเคราะห์
April story 1999 ต้องย้อนเวลากลับไปซักปะมาณ 10 กว่าปี ผมมีโอกาสได้ดู หนังรักใสๆ อยู่เรื่องหนึ่งของผู้กำกับ คนหนึ่ง นามว่า ชุนจิ อิวาอิ แล้วกลับชอบเอามากๆ ภาพของเด็กสาวกำลังปั่นจักรยาน หน้าตายิ้มแย้ม ไปร้านหนังสือ ไปเพื่อที่เธอจะได้เจอกับใครบางคนที่เธอหลงรัก plot เรื่องก็มีอยู่แค่นั้น แค่นั้นจริงๆ แต่นั่นมันไม่ใช่ข้อเสียของหนังเลยแม้แต่น้อย 1 ชั่วโมงเศษๆ ที่ทำให้ผมรู้สึกถึงความราบเรียบที่แสนจะงดงาม เป็นธรรมชาติ บอกถึงภาวะของเด็กสาวคนหนึ่งที่กำลังจะก้าวผ่านพ้นวัย เด็กสาวที่มาจากฮอกไกโด เข้ามาเรียนในกรุงโตเกียว ถ้าทางไม่ค่อยมั่นใจ สภาพแวดล้อมที่ดูต่างออกไป ทำให้เธอต้องปรับตัว เข้ากับเพื่อนที่นี่ รวมไปถึงต้องเรียนรู้ถึงความรัก ที่กำลังจะเกิดขึ้น ฉากตอนเปียกฝนถือร่มสีแดงทำให้ผมเคลิ้มไปเลยทีเดียว
ความที่ April story มันมีความเป็นหนังแบบ Slice of life ก็คือบอกเล่าเรื่องราวชีวิตประจำวันที่แสนจะดาษดื่นของตัวละคร มันเป็นชีวิตที่คนปกติใช้อยู่ ซึ่งหมายความว่าก็เห็นได้ทั่วไป ไม่ได้หวือหวา ตื่นเต้นอะไร แต่ถามว่าทำไมหลายคนถึงชอบหนังที่แสนจะราบเรียบเรื่องนี้ รวมถึงผม ผมว่า หนังเรื่องนี้มันดำเนินเรื่องตามระยะเวลาของมันเอง และมันก็จบตรงนั้น จบแบบ เออ มันเป็นการคล้ายๆกับการเผ้ามอง ชีวิตของผู้หญิงคนหนึ่งที่กำลังมีสิ่งต่างๆผ่านเข้ามา ไม่ต่างอะไรไปกับการที่ให้คนดูนั้น นั่งอ่านไดอารี่ เล่มหนึ่ง แต่เสนน่ห์ของหนังเรื่องนี้ ที่ ชุน จิ อิ วา อิ เอามาใช้นั่นก็คือเรื่องของ บรรยากาศโดยรวม ภาพแสง soundtrack นุ๊งนิ๊ง ใสๆ เสียงเปียโนบรรเลง เพราะๆ ที่เราจะคุ้นเคยกันดีจากหนังเรื่องก่อน อย่าง Love letter มันสามารถจับอารมณ์คนดูให้คล้อยตามไปได้ไม่ยาก
คะแนน A
