(Japan,2010,Tran Anh hung )
บทวิจารณ์ และ วิเคราะห์
" ห้วงอารมณ์ของความฟูมฟาย และ ภาวะหัวใจแตกสลาย"
บทความนี้พูดถึงส่วนสำคัญของภาพยนต์
ก่อนที่จะพูดถึงรายละเอียดของหนังผมขอพาไปรู้จักกับตัวละครหลักๆในเรื่องก่อน
นาโอโกะ หญิงสาว ที่สับสน และถูกคนรักทิ้งไว้อยู่เบื้องหลังของความโดดเดี่ยว คนรักของเธอต้องมาตายจากไปอย่างไม่มีวันกลับ ซึ่งพาเธอดำดิ่งสู้ห้วงอารมณ์ความโศกเศร้าอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน
วาตานาเบะ ชายที่มอบความรักให้ไปด้วยหัวใจที่บริสุทธ์ซึ่งเขาไม่มีวันได้กลับมาจากเธอเลยแม้แต่น้อย ซึ่งก็ฟูมฟายไม่แพ้กัน
กิซึกิ ชายที่ทิ้งนาโอโกะไว้อยู่เบื้องหลังของความเจ็บปวด และเขาก็ตายจากไปแบบไม่มีวันกลับ เพื่อหลีกหนีอะไรบางอย่างในโลกใบนี้
มิโดริ หญิงสาวที่เป็นด้านสว่างที่จะพา วาตานาเบะออกไปจากวงจรชีวิตที่สับสนเหล่านี้
นั่นคือตัวละครหลักๆทั้งสีในหนังเรื่อง Norwegian wood หนังญี่ปุ่นสุดแสนฟูมฟายเท่าที่ผมดูมา มันอาจไม่ไช่อารมณ์แบบฉากโหด หรือ ฉากรุนแรง อย่างเช่นหนัง Himizu หรือเรื่องอื่นๆ แต่ความฟูมฟายมันออกมาจากตัวละครในเรื่องนี้ หนังพูดถึงความรักในแบบ การพรัดพราก การตายจากของคนรัก ทั้งสามเป็นเพื่อนสนิทกัน นาโอโกะ เป็นแฟนอยู่กับ กิสึกิ (เพื่อนพระเอก) โดยมี วาตานาเบะ (พระเอก) เป็นเหมือนคนแอบชอบ นาโอโกะ(นางเอก) อยู่ฝ่ายเดียว แต่ทั้งสามเป็นเพื่อนรักกันจึงไปไหนมาไหนด้วยกัน ผมขอเรียกว่า วาตานาเบะก็เหมือนก้างขวางขอหน่อยๆครับ แต่เวลาต่อมา กิสึกิ ก็ดันมาฆ่าตัวตายโดยการ เอาแก๊ซพิษฉีดรมตัวเองในรถยนต์ ผมก็ไม่รู้ว่าทำไปเพื่อส้นตีนอะไรวะ งงอยู่มาก เอาเป็นว่า นางเอกฟูมฟายมากเมื่อรู้ว่าเขาตาย วาตานาเบะก็ย้ายไปโตเกียว แล้วไปเจอกับ นาโอโกะ ในสภาพที่สับสนเป็นอย่างมาก เธอกับเขามีอะไรกันในคืนวันเกิดของเธอเมื่ออายุครบ 20 ปี ก่อนที่เวลาต่อมา วาตานาเบะจะพบกับ ผู้หญิงที่ชื่อว่า มิโดริ เป็นเหมือนด้านสว่างในชีวิตเขา แต่ในเมื่อเขายังติดอยู่ในวังวนความรักกับ นาโอโกะ เขาก็รู้สึกสับสน ก็ไม่ต่างไปกับ นาโอโกะที่ยังติดอยู่กับความรักในอดีตระหว่างเธอ กับ กึสึกิ สุดท้ายแล้ว วาตานาเบะก็ต้องตัดสินใจ
บอกไว้เลยว่ามันคือหนังที่ผมคิดว่าไม่ควรพลาดอีกเรื่อง อย่างที่บอกหนังมันมีความโศกเศร้าและฟูมฟายอยู่ในระดับที่ผมว่าพีคอารมร์ของคนดูแทบจะระเบิดออกมาได้จริงๆ หนังไม่ต้องใช้ฉากที่รุนแรง เพียงแต่ความฟุมฟายมันออกมาจากตัวละครทั้ง วาตานาเบะ และ นาโอโกะ
ตัวละครหลักสองคนนี้ผมคิดว่า มันมีความฟุมฟายอยู่ในระดับมากพอสมควร ส่วนคนอื่นๆ ผมถือว่าเป็นองค์ประกอบเสริมในเรื่องเท่านั้น
Norwegian wood ผมมองอีกอย่างว่ามันเป็นหนังรักสามเศร้าแบบซับซ้อน ซึ่งผมไม่ได้บอกว่ามันดูยากอะไรเข้าใจง่ายเสียด้วยซ้ำ ความซับซ้อนที่ว่าคือความสัมพันธ์ของตัวละครในเรื่องนี้ นาโอโกะ รัก กับ กิสึกิ แต่มีวาตานาเบะผู้ซึ่งรอเธออยู่ตลอดเวลา พอ กิสึกิ ตายไป เราจะตัดตัวละครตัวนี้ออกไป เหลือแค่ วาตานาเบะ กับ นาโอโกะ สองคน จากนั้นก็ิมีตัวละครตัวใหม่เข้ามา คือ มิโดริ ซึ่งก็ มีความสัมพันธ์กับ วาตานาเบะ ในเวลาต่อมา หลายคนอาจคิดว่าทำไม วาตานาเบะ รัก นาโอโกะ แบบสุดหัวใจ แล้วจึงไปมีอะไรกับ มิโดริ ผมคิดว่าเขาก็สับสนอยู่ในสิ่งที่เขาทำ ฟังเหมือนดูมักง่าย แต่ลึกๆผมคิดว่า วาตานาเบะรู้อยู่แล้วว่า ต่อให้เธอกับเขามีอะไรกัน นาโอโกะก็ยังไม่เคยลืม กิสึกิ เลย ยังพูดถึงบ่อยๆ ถึงแม้ว่า กิสึกิจะตายจากเธอไปแล้ว เขาก็ไม่ผิดที่จะเปิดรับอะไรใหม่ๆ แต่ลึกๆผมก็มองว่า วาตานะเบะ ก็เลือก นาโอโกะ และอยากที่จะใชัชีวิตร่วมกับเธอที่สุดเพียงคนเดียว เพียงแค่สถานการณ์ความโศกเศร้าต่างๆพาให้ตัวละครทั้งสอง สับสน และยากที่จะออกจากวังวนที่เลวร้ายแบบนี้
หนังยังพูดถึงเรื่องของ เซ็ก ฉาก love scene วาบหวิวต่างๆ ทำออกมาและสวยงามจริงๆ
มุมกล้องต่างๆทำออกมาได้อย่างน่าทึ่ง และดูเป็นธรรมชาติที่สุด movement ของตัวละครค่อนข้างไปแบบเนิบช้า หรือบางครั้งก็มีแช่กล้องอยู่หลายฉาก
เพราะฉะนั้นหนังเรื่องนี้ผมชอบความฟูมฟายของตัวละครมากๆ มันทำให้ผมรู้สึกอินไปกับหนังเรื่องนี้
โดยเฉพาะ ฉากที่ผมชอบที่สุดคงเป็น ฉากที่ วาตานาเบะ นั่งร้องไห้ตรงโขดหิน เมื่อรู้ว่า นาโอโกะฆ่าตัวตาย แบบฟูมฟายสุดชีวิต แบบผมคิดว่ามันคือการร้องไห้ที่ผมคิดว่าทรมานที่สุดที่ผมเจอมา ฉากนั้นผมขนลุกจริงๆ ครับ
คุ้มค่าอย่างยิ่ง กับสองชั่วโมงกว่าๆที่ สูญเสียไป ให้กับหนังเรื่องนี้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น