Silver lining playbook
" เราจะบ้าด้วยกันตลอดไป"
(U.S.A,2012,david o russell)
บทวิจารณ์ และ วิเคราะห์
ไม่แปลกเลยที่ หนังจะชนะ ออสการ์ ในสาขา นักแสดงยอดเยี่ยม
ตัวละคร performance ออกมาได้โครตทรงพลัง มันไม่ใช่หนังดีอะไรหรอก แต่เราก็ไม่ได้บอกว่า หนังไม่ดีเราจะไม่ชอบ เหมือนการทีเราออกไปทานผัดกระเพรา เรารู้ว่ามันเป็นเมนูที่ใครๆก็ทานไม่แปลกใหม่ ทำไมเราจึงอร่อยกับมัน เราดูหนังเรื่องนี้เราได้ความรู้สึกนั้นกลับมาครับ
ตัวละคร performance ออกมาได้โครตทรงพลัง มันไม่ใช่หนังดีอะไรหรอก แต่เราก็ไม่ได้บอกว่า หนังไม่ดีเราจะไม่ชอบ เหมือนการทีเราออกไปทานผัดกระเพรา เรารู้ว่ามันเป็นเมนูที่ใครๆก็ทานไม่แปลกใหม่ ทำไมเราจึงอร่อยกับมัน เราดูหนังเรื่องนี้เราได้ความรู้สึกนั้นกลับมาครับ
เอาใจเราไปเลย พระเอกและนางเอก เรารู้สึกว่ามันเหมือนกับโลกของพวกเขาจริงๆ เมื่อเขาแสดง
หนังพูดถึงคนป่วยทางจิต 2 คน ไอ้ตาพระเอก เมียมีชู้ จิตตก กำลังอยู่ในช่วงรักษา ดื้อรั้นออกมาจากสถานบำบัด และอ้างว่า ตัวเองว่า หายแล้ว และชอบวิ่งออกกำลังกายตอนเช้า ที่แปลกไปกว่านั้นคือ ชอบเอาถุงขยะสีดำมาสวมเป็นุชุดออกกำลังกาย
อีนางเอก นี่ เพี้ยนพอกัน ผัวตาย เลยทำตัวสำส่อนมีอะไรกับคนในออฟฟิสมานับไม่ถ้วน จนโดนไล่ออกจากงาน จิตตกเพิ่งออกจากโรงพยาบาล
เมื่อคนบ้าๆมาเจอกัน ทั้งคู่ก็เยียวยากันและกัน ในโลกบ้าๆบอๆ ของคนป่วยๆ
หนังไปทางตลกและเบาสมองส่วนใหญ่ ซึ่งไอ้ความตลกมันก็จัดการเราได้แบบราบคาบเลย มันเต็มไปด้วยบทสนทนาที่บ้าบิ่น ในขณะเดียวกันเราก็อดที่จะสงสารกับความเป็น loser ไม่ได้
รวมๆแล้วเด่นในเรื่องของ อารมณ์และการแสดง ครับ สรุปแนะนำเลยครับ เพราะหนังเรื่องนี้มันไม่ได้เลือกคนดู แต่พร้อมที่จะไปหาทุกคน
คะแนน B+
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น